Muzička radionica Zvučni snop deluje pri timu za asistivnu tehnologiju ŠOSO „Milan Petrović“ i namenjena je osobama sa invaliditetom i smetnjama u razvoju. Bazirana je na upotrebi specijalnog muzičkog uređaja Soundbeam, koji koristi senzorsku tehnologiju za izvođenje muzike. Prekidanjem snopa ultrazvučnih talasa koji se emituju kroz senzore uređaja proizvodi se zvuk. Senzori registruju čak i najmanji pokret ljudskog tela, tako da i osobe sa vrlo slabom pokretljivošću mogu učestvovati u stvaranju muzike. Uređaj se koristi na način kao i svaki klasični sintisajzer. Osnovni cilj muzičke radionice Zvučni snop je uključivanje osoba sa invaliditetom i osoba sa smetnjama u razvoju u kulturni život šire društvene zajednice putem njihovog aktivnog učešća u javnom izvođenju i kreiranju muzike. Kroz stvaranje i izvođenje muzike oni ostvaruju svoje pravo i potrebu da se kreativno izražavaju u oblasti umetnosti, što podstiče njihovu motivaciju za aktivnim učešćem i u drugim oblastima života. Vrlo bitan element delovanja radionice je rehabilitacija i edukacija polaznika, kao i poboljšanje i realizacija njihovih psihofizičkih i intelektualnih sposobnosti. Radionice ovakvog tipa su vrlo značajne za populaciju iz socijalno osetljivih grupa jer im pružaju mogućnost ostvarivanja osnovnih prava, potreba i pozitivnu inkluziju u društvo kroz razvoj i unapređivanje socijalnih i umetničkih veština. Pored uvežbavanja i javnog izvođenju muzike čak i na zajedničkim sesijama sa profesionalnim muzičarima polaznici i sami učestvuju u kreiranju muzike za razne multimedijalne sadržaje kao što su dokumentarni filmovi, radio-drame i dr. Voditelji radionice su Žarko Sebić i Renata Koler.
Orkestar Dobri ljudi čine polaznici radionice, zajednički učestvujući u stvaranju i izvođenju muzike koja se uglavnom kreće u okvirima muzičkih improvizacija i elektronske ambijentalne muzike. Orkestar je u dosadašnjem radu imao niz zapaženih javnih nastupa na festivalima i manifestacijama (Novosadski Jazz festival, Harts in Harmony festival, Festival uličnih svirača i drugi), kao i učešća u raznim multimedijalnim projektima. Uradili su originalnu prateću muziku za kratki dokumentarni film o devojci sa cerebralnom paralizom Kada bih mogla da biram…, koji je prikazan na brojnim filmskim festivalima u zemlji i inostranstvu (Feministički filmski festival u Montrealu, Festival jednakosti u Kijevu, Specijalni nezavisni filmski festival u Budimpešti, Festival Uhvati film u Novom Sadu, Bosifest u Beogradu). U obrazloženju Nagrade za najbolji strani film na festivalu u Budimpešti posebno je istaknut doprinos originalne prateće muzike generalnoj poruci koju film šalje.
Žarko Sebić rođen je 1965. godine u Aleksandrovcu Župskom. Završio XII Beogradsku gimnaziju, Arhivsko-muzejski smer. Studirao je Arheologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Muzikom se bavi od svoje desete godine, na početku kao gitarista, a kasnije i kao kompozitor rok, pop i dečje muzike. Prvi javni nastup imao je sa grupom Ulični pacovi iz Aleksandrovca, sa kojom kao autor muzike i tekstova učestvuje na Zaječarskoj gitarijadi 1982. godine. Grupa dobija specijalno priznanje lista ROK 82 kao najperspektivniji bend i kao nagradu osvajaju snimanje u studiju „Druga maca“ u Beogradu. Bio je član nekoliko rok sastava od kojih je najpoznatija grupa Revolveri. Pobednici su Zaječarske gitarijade 1991. godine i dobitnici specijalnog priznanja i nagrade. Snimili su album u „Studiju 6“ Radio Beograda. Sa Revolverima je objavio dva albuma na kojima je bio autor tekstova i muzike za većinu pesama. Grupa je imala nekoliko hitova od kojih je najpoznatija numera Nema povlačenja, nema predaje ‒ pesma koja je obeležila građanske proteste u Srbiji tokom devedesetih i bila među najslušanijim rok numerama početkom te dekade. Album 24 sata dnevno rokenrol objavnjen je 1993. godine za produkciju ITMM market kao kasetno izdanje i kao LP u izdanju produkcije „Sorabija disk iz Niša“. Sa grupom Revolveri nastupao je širom Srbije i na više rok festivala. Kao kompozitor je učestvovao na mnogim festivalima u zemlji i inostranstvu (Mesam, Budva…) i sarađivao sa raznim domaćim umetnicima i grupama kao što su: Slavko Štimac, Dušan Prelević, Bora Đorđević, Milan Delčić Delča, Vlada i Gile, Ortodoks Kelts, Bajaga i mnogi drugi. Od 2000. godine se bavi muzikom za decu kao producent i kompozitor. Učesnik je brojnih dečijih festivala: Banja Luka, Pozorišni festival za decu u Subotici, Radost Evrope, Čarolija, Kids Fest, Zmajeve dečije igre, Fedraro… Godine 2006. sa grupom Neustrašivi učitelji pobedio je na domaćem Izboru za dečiju pesmu Evrovizije sa pesmom Učimo strane jezike i predstavljao Srbiju prvi put kao samostalnu državu na Junior Eurovision Song Contest 2006, održanom u Bukureštu. Grupa je zauzela peto mesto u konkurenciji od petnaest izvođača iz cele Evrope i ostavila odličan utisak u direktnom prenosu koji je videlo oko trideset miliona gledalaca. Zahvaljujući Evroviziji pesma je postala mali hit u Švedskoj i bila je puštana na mnogim dečijim manifestacijama u toj zemlji. Uz pomoć organizacije Prijatelji dece – Aleksandrovac sa grupom Neustrašivi učitelji objavio album Muzika za decu, veliku i malu u izdanju PGP RTS i sa njima imao nastupe u gradovima širom Srbije. Sa grupom je učesnik više humanitarnih nastupa. U organizaciji kompanije Mc Donalds grupa je imala nastupe za decu sa smetnjama u razvoju i osobe sa invaliditetom u njihovim lokalima u Beogradu, Novom Sadu, Subotici i Nišu. Sarađivao je sa društvom za pomoć MNRO Aleksandrovac kroz razne muzičke radionice i priredbe za osobe sa invaliditetom i decu sa smetnjama u razvoju. Član je Upravnog odbora nevladine društvene organizacije „Prijatelji dece Srbije – Aleksandrovac“. Živi u Novom Sadu od 2010. godine. Od 2012. godine u ŠOSO „Milan Petrović“ organizuje i vodi muzičku radionicu sa specijalnim muzičkim uređajima, namenjenu osobama sa invaliditetom i deci sa smetnjama u razvoju. Godine 2015. učestvovao je kao kompozitor, aranžer i snimatelj u kreiranju prateće muzike za kratki dokumentarni film o devojci sa cerebralnom paralizom Kada bih mogla da biram…, u kome deo muzike izvodi saundbim orkestar Dobri ljudi, sastavljen od polaznika muzičke radionice Zvučni snop. Kompozicija Dunav iz pomenutog filma zaštićena kod Sokoja kao i kompozicija Član 27 koju izvodi orkestar Dobri ljudi. Film Kada bih mogla da biram… prikazan je na brojnim filmskim festivalima u zemlji i inostranstvu među kojima su: Festival Uhvati film (Novi Sad), Bosifest (Beograd), Feministički filmski festival u Montrealu (Kanada), Internacionalni filmski festival u Klužu (Rumunija), Internacionalni filmski festival u Orlandu (SAD), EU regionalni festival u Herlevu (Holandija) i Specijalni nezavisni filmski festival u Budimpešti (Mađarska) gde je dobio nagradu za najbolji strani film i pohvalu za prateću autorsku muziku. Sa orkestrom Dobri ljudi koji čine polaznici radionice za osobe sa invaliditetom je imao zapažene samostalne i zajedničke javne nastupe sa profesionalnim muzičarima raznih žanrova i učestvovao na mnogim prestižnim muzičkim festivalima među kojima su: Novosadski džez festival, Festival uličnih svirača, muzički festval Harts and Harmony posvećen osobama sa invaliditetom i mnogi drugi. Projekat muzičke radionice Zvučni snop uključen je u zvaničnu aplikaciju kojom je grad Novi Sad dobio prestižnu titulu Evropske prestonice kulture za 2021. godinu. Poseduje kućni studio za audio snimanje i vlada veštinama audio editovanja i video-montaže.
Renata Koler je rođena u Novom Sadu 1976. godine. Diplomirala je u klasi profesora Radovana Jandrića na Grafičkom smeru likovnog odseka Akademije umetnosti u Novom Sadu. Godine 2004. postaje stipendista KulturKontakta države Austrije i završava internacionalnu Akademiju lepih umetnosti Oskar Kokoschka u Salzburgu, na smeru tradicionalne i digitalne grafičke umetnosti, u klasi profesora Konrada Wintera. Voditelj je Soundbeam radionice od 2013. godine.