Muzička putanja kompozitora, pijaniste i vođe benda Omara Sose prati trag dijaspore od Kube do Afrike i Brazila; od Centralne Amerike do zajednica afričkog porekla u Ekvadoru; od San Franciska i Njujorka do Zapadne Evrope i Mediterana. Veran svojim afro-kubanskim korenima, Sosa kreira vatrenu viziju beskompromisne umetničke velikodušnosti koja pod svoje okrilje prima čitavo čovečanstvo.
Dobitnik nagrade za životno delo organizacije Smithsonian Associates, šest nominacija za nagradu Grammy i dva puta za BBC World Music Awards, Omar Sosa prepliće kulturne tradicije Afrike, Evrope i obe Amerike u jedinstveni kosmopolitski glas. On artikuliše sjajan, potpuno savremen jazz idiom koji poprima novu formu putem muzičke kreativnosti koja saradnji pristupa razdragano i otvorenog srca.
U svakoj od svojih uloga, kao solista, muzičar u ansamblu ili vođa benda, Omar Sosa stvara muziku koja je istovremeno i njegova lična i svetska – odslikavajući potpuno predavanje sviranju santerijanskih batá bubnjeva, lirizmu kubanskog danzóna, arapskoj luti ili oudu, udaraljkama Severne Afrike, evropskoj klasičkoj muzici i svetskom jazzu. Sosino pažljivo i maštovito stapanje zvukova iz svih krajeva sveta čini ga odvažnim i originalnim globalnim umetnikom dvadeset prvog veka.
Omar Sosa (rođen 10. aprila 1965) odrastao je u Kamageju, najvećem gradu u unutrašnjosti Kube. Njegov otac, Sindulfo Sosa, predavao je istoriju i filozofiju, i radio kao direktor škole. Majka, Maricusa Palacios, sada u penziji živi u Havani, radila je kao operater na teleksu u elektrodistribuciji. Sosa je odrastao slušajući klasičnu muziku i paletu popularnih umetnika među kojima su Nat King Cole, Orquesta Aragón, Benny Moré, Cachao, Frank Emilio Flynn i Conjunto Folklórico Nacional. Sa osam godina, Omar počinje da uči perkusije i marimbu na konzervatorijumu Kamageja; u Havani, kao tinejdžer, počinje da uči klavir na prestižnoj Escuela Nacional de Música, zaokruživši svoje formalno obrazovanje na Instituto Superior de Arte. Kao svoje uzore, Omar navodi tradicionalnu afro-kubansku muziku, evropske klasične kompozitore (uključujući Šopena, Bartoka i Satija), Monka, Coltrana, Parkera, Oscara Petersona, Herbija Hancocka, Chicka Coreu, Keitha Jarretta, Chucho Valdésa i grupu Irakere, pionire kubanskog jazza.
Preselivši se 1993. godine u Kito, Ekvador, Omar počinje da se zanima muzičkom tradicijom Esmeraldasa, severozapadne obalske regije čije afričko nasleđe poseduje osobitu regionalnu tradiciju marimbe. Seli se ponovo 1995. godine u zaliv San Franciska i nadahnjujući latino jazz scenu svojim smelim kompozicijama i perkusivnim stilom. Zatim, počinje saradnju sa umetnicima širom Zapadne Evrope i iz svih krajeva afričkog kontinenta.
Među mnogima sa kojima je Omar sarađivao su bubnjari i perkusionisti Steve Argüelles, Julio Barretto, Mino Cinelu, Miguel “Angá" Diaz, Marque Gilmore, Gustavo Ovalles, Adam Rudolph, John Santos i Orestes Vilató; pevači Lázaro Galarraga, Marta Galarraga, Xiomara Laugart, María Marquez, Sardinia’s Tenore San Gavino de Oniferi, Mola Sylla, Will Power i Tim Eriksen; i duvački majstori Paquito D’Rivera, Luis Depestre, Leandro Saint-Hill i Mark Weinstein.
Sosa radi sa mnoštvom evropskih, afričkih, arapskih, indijskih, latino i severno-američkih muzičara. Među njegovim skorijim projektima su Across the Divide (Half Note, 2009), snimljen uživo u klubu Blue Note u Njujorku, Tales from the Earth (Otá, 2009), sa flautistom Markom Weinsteinom, na kojem Omar svira marimbu i vibrafon. Drugi tekući veliki projekti obuhvataju saradnju sa brazilskim kompozitorom Jacquesom Morelenbaumom i NDR big bendom (Severno-nemački radio), kao i projekat sa orkestrom "Oda Africana". Dokazujući najveću pohvalu Duka Ellingtona, kao stvaralac muzike van kategorije – ispoljenu u 24 albuma koje je snimio kao vođa benda – Omar Sosa je planetarni muzičar u najsveobuhvatnijoj konotaciji muzike sveta.
Sosina muzika predstavalja potpuno savremen jazz idiom koji slavi raznolikost glasova Afrike na kontinentu i van njega. Omar kaže, "Afrika i dijaspora predstavljaju izvor muzike kome nema ravnog. Pokušavam da izrazim melodijski obris ovog kontinenta i njegovu veliku ritmičku snagu. Ritam povezuje svaki narod sa vrhovnim Duhom. Dvaka zemlja ima svoj način da se obrati Duhovima, da sjedini ljude. Filozofski gledano, kroz jazz – možda najslobodnij žanr dijaspore – tragamo za sjedinjavanjem Kariba, Latinske Amerike i Afrike u jedinstvenom izrazu slobode, proslavi dijaspore, koja živi u današnje vreme." |
