Peter Beets, klavir
Marius Beets, kontrabas
Gijs Dijkhuizen, bubnjevi
Peter Beets
Najbolji mladi pijanista kojeg sam čuo u poslednjih deset godina. Beets ne ostavlja ništa nedorečeno. Daje ritam sa autoritetom, stvara bez prestanka, improvizuje kao da to radi od rođenja, i sve to sa lakoćom i gracioznošću. (George Fendel, Jazzscene)
Svirao je sa velikanima jazza kao što su Chick Corea, Wynton Marsalis, Elvin Jones, George Coleman, Johnny Griffin, Chris Potter i John Clayton. Snimao je sa Jeff Hamiltonom, Larry Grenadierom, Greg Hutchinsonom i Curtis Fullerom, a 2001. je izašao njegov album New York Trio, koji mu je doneo međunarodne pohvale.
Peter Beets je rođen 12. juna 1971. u Hagu. Od rođenja je bio okružen muzikom: klasičnom od majke koja je muzički pedagog, a jazzom od oca koji je bio veliki ljubitelj Oscara Petersona i Art Blakija. Njegova muzikalna porodica, sa braćom Mariusom i Alexanderom, preselila se 1972. godine u Grunlo, gde je Peter počeo da uzima časove klavira kada je imao šest godina. Iako njegovi roditelji u početku nisu povezivali reč „muzičar” sa rečju „karijera”, muzika je definitivno tekla venama ove porodice. I Marius (1966) i Alexander (1968) su postali profesionalci, na basu i tenor saksofonu. Posle koledža, Peter je studirao od 1992. na Kraljevskom konzervatorijumu u Hagu (Royal Conservatory). Kombinovao je studije muzike i prava, ali jazz virus je sazreo i on je odlučio da se koncentriše isključivo na muziku.
Od 1985. braća nastupaju zajedno kao The Beets Brothers. Godine 1988. Peter je osvojio prestižnu nagradu Pall Mall Swing Award, a godinu dana kasnije i Princess Christina Award. Od ovog trenutka, Peterova karijera je počela svoj ubrzani uspon. 1990. godine izlazi prvi album grupe The Beets Brothers, posle kojeg izlaze još dva, School is Closed Now (1993) i Brotherwise (1995). Godine 1996, Peter je snimio upečatljivi trio album nazvan First Date sa bubnjarem Jeffom Hamiltonom, koji je predstavljao pokretačku silu iza Montija Alexandera i Oscara Petersona. Peter je postao traženi pijanista kako u Holandiji tako i van nje, prateći, između ostalih, umetnike kao što su Deborah Brown, Dee Daniels i „Prva dama jazza ” Rita Reys. Godine 1998. završava studije na konzervatorijumu i osvaja nagradu Prix Martial Solal u Parizu. Iste godine postao je i redovni pijanista The Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Sa jazz legendom na trombonu Curtis Fullerom, Peter je napravio snimak uživo 1999. i iste godine osvojio još jednu nagradu, the Concours de Solistes de Jazz u Monaku. Usledilo je još albuma: 2000. godine Powerhouse, i 2001. godine All Or Nothing At All.
Godine 2001. snima CD New York Trio sa zapanjujućim ritam tandemom Rodnijem Whitakerom i Willijem Jonesom III, prvi Peterov CD za čuvenu etiketu Criss Cross. Posle nastavka, New York Trio Page Two, snima sa svetski poznatim Larrijem Grenadierom na basu, izdaje svoj treći CD za Criss Cross, ovaj put sa sa basistom Reginaldom Vealom i bubnjarem Herlinom Rilijem. Godine 2007. Criss Cross izdaje CD New Groove, na kojem je Beets odlučio da svira bez bubnjeva, ali u zanimljivom sastavu koji čine klavir, bas i gitara. U oktobru 2010, Peter se vraća u studio u Njujorku da snimi svoj peti CD za Criss Cross, Chopin meets the Blues, sa uzbudljivim jazz aranžmanima muzike ovog velikog poljskog kompozitora. Na ovom albumu svira sa Joe Cohnom (gitara), Reubenom Rogersom (bas) i Gregom Hutchinsonom (bubnjevi), sa kojima povremeno svira tokom godine. U februaru 2013. ponovo snima sa ovom ritam sekcijom. Taj CD, pod nazivom Portrait of Peterson predstavlja omaž jednom od njegovih najvećih idola, Oscaru Petersonu.
Peter Beets je imao uspeha na turnejama sa svojim trijom u skoro svim zemljama Evrope kao i u Aziji, Rusiji i SAD. Svirao je dva puta u čuvenom njujorškom klubu “Birdland” po nedelju dana i u prvoklasnom Lincoln centru u Njujorku. Takođe vredni sećanja su i njegovi nastupi u Salle Pleyel u Parizu, Jazz Alley u Sijetlu, Yoshi’s u Oaklendu i u Domu saveza kompozitora u Moskvi. Izuzetni duet za dva koncertna klavira sa Chick Coreom u glavoj sali amsterdamskog Concertgebouw dovela je do redovnih nastupa Peterovog tria u istom prostoru od aprila 2005. godine.
Uspeh prve pozorišne turneje ovog trija u Holandiji From Bach to Blues (2003) zahtevala je povratak u dvorane. Do toga je došlo 2005. sa programom Chopin meets the Blues, iza čega dolazi Porgy and Bess (2006), na kojem su predstavljeni njegovi aranžmani čuvene Geršvinove opere. Na jesen 2007. ponovo nastupa u pozorištima sa programom The Blues goes Latin gde su u prvom planu latino-američki ritmovi.
Posle duge turneje po inostranstvu tokom 2008, Peterov trio se ponovo vraća u holandska pozorišta 2009. sa programom “a tribute to Oscar Peterson”, posvećenom jednom od njegovih najvećih heroja. Godine 2010. holandska legenda na klaviru Louis van Dyke pozvao je Petera na dužu turneju pod nazivom Piano Kings, a naredne pozorišne sezone Peter Beets sarađuje sa Rosenberg Triom svetskog glasa. Sledeće godine će dalje razvijati svoj program “the Blues goes Latin” u pozorištima Holandije.