PETAK, 17. NOVEMBAR, 20 SATI
Srpsko narodno pozorište, velika sala
Felipe Salles, tenor i sopran saksofon
Mokhtar Samba, bubnjevi
Nenad Gajin, gitara
Vladimir Samardžić, bas gitara
FELIPE SALLES (Brazil/SAD), tenor i sopran saksofon
Rođen u Sao Paolu, Brazil, dr Felipe Salles je vanredni profesor jazz i afričko-američkih muzičkih studija Univerziteta Masačusets u Amherstu od 2010. godine. Kao aktivan muzičar u SAD-u od 1995, sarađivao je i snimao sa istaknutim jazz umetnicima među kojima su Randy Brecker, David Liebman, Lionel Loueke, George Russell, Gunther Schuller, Sam Rivers, Herb Pomeroy, Jerry Bergonzi, Jovino Santos Neto, Oscar Stagnaro, Duduka Da Fonseca, Maucha Adnet, Tony Lujan, Luciana Souza i Bob Moses. Gostovao je širom Evrope, Severne i Južne Amerike, Indije i Australije, kao prateći muzičar i kao vođa sopstvenih grupa.
Salles je dobitnik stipendije Fonda za umetnosti NALAC 2015, dobitnik stipendije francusko-američke razmene 2009-2010, i stipendista novih dela kamerne muzike: Grant programa stvaralaštva i prezentacije, koje sponzoriše Dobrotvorna fondacija Doris Duke 2005-2006. Zauzeo je prvo mesto na „Concurso SGAE de Jazz TETE MONTOLIU“, 2001. godine, sa svojom kompozicijom The Return of The Chromo Sapiens.
Kompozicije i aranžmane Felipea Sallesa izvodili su Metropole Orchestra, Cayuga Chamber Orchestra, Helsinki Philharmonic Violas, Meta4 String Quartet, Manhattan School of Music Jazz Orchestra, Manhattan School of Music Jazz Philharmonic Orchestra, New England Conservatory Jazz Orchestra i New England Conservatory Wind Ensemble, između ostalih.
Peti album Felipea Sallesa, Departure, za Capri/Tapestry etiketu, dobio je izvanredne kritike. U prikazu označenom sa četiri zvezdice, Downbeat Magazine naziva Felipeovu muziku „umešnim kompozicijama koje žongliraju intrigantnom složenošću sa živahnim ritmovima i bogatim bojama”. JazzTimes Magazine kaže: „Felipe Salles sjedinjuje organsko i umno na svom fascinantnom petom albumu, ulivajući u klasične modernističke crte živahne ritmove svoje brazilske postojbine.”
Njegov šesti album, Ugandan Suite (Tapestry), izvanredni jazz gitarista Lionel Loueke opisuje ovim rečima: „Ovo je jedno od najboljih progresivnih dela kakvo nisam čuo već dugi niz godina. Kakva odlična mešavina klasične, afričke i jazz muzike”. Oba CD-a su dospela na listu najboljih albuma godine časopisa DownBeat za 2013. i ponovo za 2014. godinu.
Dr. Salles je umetnik i kliničar proizvođača „D’Addario Woodwinds Select Reeds“ i „Andreas Eastman Saxophones“. Trenutno radi kao član ansambala New World Jazz Composers Octet, Kyle Saulnier’s Awakening Orchestra, Alex Alvear’s Mango Blue i La Clave Secreta Gonzala Graua (nominovan za Grammy nagradu).
MOHTAR SAMBA (Francuska), bubnjevi
Bubnjar i perkusionista marokansko-senegalskog porekla, Mokhtar Samba je svirao sa nekim od najprestižnijih muzičara, među kojima suJoe Zawinul, Jaco Pastorius, Youssou N’Dour, Mariah Carey, Patti Smith, Carlos Santana, ONG National French Jazz Orchestra, Carlinhos Brown, Eddy Louis, Jean Luc Ponty, Manu Dibango, da navedemo samo neke.
Od njegovog debija sa Hamsa Music do legendarnog Ultramarine (sa Etiennom M’Bappéom, Mariom Canongom i N’Guyenom Lêjem, između ostalih), Mokhtar se pokazao kao marljiv, energičan ali i inventivan istraživač. Od inovativne sonornosti do maštovitih miksova, Mokhtar pokazuje višestrani talenat za zapadnjačke hamonije, kao i za afričke ritmove i melodije Beduina. Njegova neumoljiva i dosledna potraga za „Muzičkim gralom“: muzikom bez granica. Takva je njegova sposobnost da oživi kulturno nasleđe na univerzalnom nivou koji se obraća svakoj duši.
Osobena mandanikanska inspiracija je zaštitni znak Mokhtartovog rada, što vodi poreklo od muzičkih iskustava saSalifom Keitaom, Kantom Manfilom, Ousmanom KouyatéomijemiCheikhom Tidiane Seckom. Ovde se prosvetljujući arpeggio instrumenta kora i opčinjavajuće melodije pustinjskih nomada spajaju sa jazz improvizacijama, a sve zajedno doprinosi opusu ovog izuzetnog bubnjara.
Senzacionalni solo album, Dounia, što znači svet na arapskom, Mokhtar izvodi uživo sa izuzetnim pevačem Wozom Kalijem (Xalam, Touré Kunda), basistom N’Doumbéom Djenguéom (Fémi Kuti) i večno nadahnutim Jean-Philippe Rykielom (Youssou N’Dour), da navedemo samo šačicu uglednih saradnika. Rezultat je vesela, plemenita muzika, prefinjene muzičke arhitekture koja dovodi do čiste emocije.
NENAD GAJIN (Srbija/Francuska), gitara
Fotografija: Vincent Le Gallic
Nenad Gajin je počeo da svira gitaru sa 11 godina, fasciniran muzikom Jeffa Becka i Erica Claptona. Stariji prijatelji su ga upoznali sa radom Joa Passa, Georga Bensona i Milesa Davisa koji su imali trajni uticaj na iskru njegove ljubavi prema jazz muzici. Tokom svojih profesionalnih početaka, odrastajući i razvijajući se kao muzičar na Balkanu, Nenad se susreo i svirao sa mnogim od najuticajnijih stvaralaca balkanske etno muzike, ali je učio i od strastvenih nepoznatih ciganskih muzičara. U svojoj rodnoj Jagodini svirao je sa bendovima Pure i Etiopia. Takođe je značajno iskustvo stekao svirajući sa legendarnim bubnjarem iz rock benda SMAK, Slobodanom Stojanovićem Kepom.
Njegova profesionalna karijera je dobila svoj uzlet kada je kao dvadesetogodišnjak pozvan da se pridruži najpriznatijem rock sastavu bivše Jugoslavije Zabranjenom pušenju, pod vođstvom čuvenog režisera Emira Kusturice. Tokom četiri godine sa Zabanjenim pušenjem snimljena je autorska muzika za tri filma a bend je bio na turnejama po Evropi, Kanadi, Južnoj Americi i Rusiji.
U isto vreme, započeo je i redovnu saradnju sa nekim od najtalentovanijih srpskih jazz muzičara kao što su Vasil Hadžimanov, Slobodan Trkulja, Dragan Ćalina…, ubrzo stekavši glas najupečatljivijeg mladog jazz gitariste. Jedan je od retkih umetnika koji je sledi sopstveni jasno određeni solistički put, a istovremeno je tražen kao saradnik drugih zvezda.
Kao stipendista „Total Guitar Magazine“, Nenad je proveo dve godine (2002-2004) na „London Guitar Institute“ učeći kod gitarista laina Scottai Shauna Baxtera, dobivši titulu „izuzetnog studenta godine“. Posle Londona, Nenad je proveo neko vreme u Los Anđelesu, gde je svirajući stekao značajno iskustvo.
Godine 2007. se preselio u Pariz, a posle samo dve godine, postao je jedan od najaktivnijih i najtraženijih gitarista u Francuskoj. Od tada sarađuje sa velikim internacionalnim umetnicima kao što su: Sylvain Luc,Mokhtar Samba, Bojan Z, Dave Douglas, Dominic Miller, Karim Ziad, Ibrahim Maalouf, Mayra Andrade, Malika Zarra, Hadrien Feraud, Guillaume Perret, Woz Kaly, Giovanni Hidalgo, Meddy Gerville, Linley Marthe, Damien Schmitt, i mnogi drugi…
Godine 2008. Nenad je objavio svoj prvi album KEC kao vođa benda, na kojem sviraju Bojan Z, Hadrien Feraud, Mokhtar Samba, Omar El Barkaoui, Marko Đorđević, Vasil Hadžimanov, Slobodan Trkulja, Vladimir Samardžić, Ištvan Mađarić, Aleksandar Banjac.
Trenutno radi na tri albuma, dva pod sopstvenim imenom, od kojih je jedan projekat dueta gitare i frule, dok je drugi akustični trio. Treći je novi projekat Soularity sa Vladimirom Samardžićem i Daliborom Dadom Marinkovićem.
VLADIMIR SAMARDŽIĆ (Srbija), bas gitara
Bas gitarista, kompozitor, muzički urednik i edukator, rođen u Novom Sadu. Diplomirao je na muzičkoj akademiji Berklee u Bostonu gde je dobio nagradu za posebne zasluge katedre za bas gitaru 1997. i BMG Jazz Award 1998. godine. Jedan je od zapaženijih basista u Srbiji i na prostoru bivše SFRJ.
Samouk, tek kao devetnaestogodišnjak počinje da svira bas, a već nakon četiri godine (1993.) dobija angažman u Plesnom orkestru Radio Novog Sada. Iste godine upoznaje Vasila Hadžimanova sa kojim ostvaruje dugogodišnju saradnju (do 2010.) u okviru koje sa VHBend-om snima četiri albuma za PGP RTS. Bio je član legendarnog rok sastava Smaku periodu od 1995. do 1997. i svirao na albumu „Bioskop Fox“ 1995. godine.
Sarađivao je sa orkestrima Mambo Stars i Balkanopolis, i sa Beogradskom filharmonijom, a višegodišnji je spoljni saradnik Novosadskog big benda. Bio je na čelu autorskog jazz kvinteta Pannonia Project (album „The Bridge” 2010.) i član world music trija Moraitika koji je izdao dva albuma.
Muzički umetnici sa kojima je nastupao i/ili snimao su Radomir Mihajlović Točak, Kornelije Kovač, Slobodan Trkulja, Slobodan Stojanović Kepa, Dado Topić, Vlado Georgiev, Željko Samardžić, kao i vokalne solistkinje Bisera Veletanlić, Teresa Kesovija, Brankica Vasić-Vasilisa, Aleksandra Radović, Frajle, Tijana Bogićević, Tanja Banjanin, Daria Hodnik i Jelena Tomašević sa kojom i dalje aktivno nastupa.
Sarađuje sa velikim brojem vrhunskih muzičara iz regiona i inostranstva od kojih su najznačajniji: Elvis Stanić, Ante Gelo, Dušan Jevtović, Nenad Gajin Coca, Dalibor Dado Marinković, Amar Češljar, Marko Đorđević, Bodan Arsovski, Tony Kitanovski, Laki Akoš, Teodosi Spasov, David Rhodes, Luis Bonilla, Sami Amiris, Sean McGowan, Felipe Salles, Mark Milan, Maxim Zetel.
Nastupao je na svim najvažnijim jazz festivalima u Srbiji i regionu, na velikom broju jazz i world music festivala u Evropi kao i na World Expo sajmu u Nagoji (Japan) 2005. godine sa Vasil Hadžimanov Band-om.
Dugi niz godina je aktivan i kao instruktor bas gitare, predavač na Bass Workshop javnim časovima kao i na većim muzičkim Jazz Master Class događajima (Pannonian Bridge, Novi Sad 2007-2008 i Jazz Ex-Tempore Opatija, 2006. i 2012. godine).
Od 2013. godine, muzički je urednik jazz programa Radio Novog Sada, RTV Vojvodine kao i član elektrik fusion kvarteta, Chewbakka 4, koji pored njega čine hrvatski muzičari gitarista Ante Gelo, klavijaturista Maasej Kovačević i bubnjar Dalibor Dado Marinković.
- godine započinje novi autorski projekat Soularity koji okuplja dugogodišnje prijatelje, gitaristu Nenada Gajina (Pariz) i bubnjara Dalibora Marinkovića (Zagreb).